ΜΕΛΩΔΙΚΟ ΘΕΜΑ

 

ΤΕΤΡΑΦΩΝΗ ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΗ

 

 

VIDEO

 

ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ

Το τονικό πλάνο της εναρμόνισης περιλαμβάνει τρία τμήματα: της τονικής θέσης, της απομάκρυνσης και της επιστροφής.

[Τονική Θέση]

Εκκινεί από την τονική Ι (μέτρο 1) και καταλήγει στη δεσπόζουσα V (μισή πτώση, στον 2ο παλμό του μέτρου 4). Προσοχή: δεν υφίσταται τέλεια αυθεντική πτώση στο μέτρο 5.

[Απομάκρυνση]

Η αρμονική εξέλιξη κατευθύνεται στη δευτερεύουσα τονική περιοχή της βαρυμένης επιτονικής (βαθμίδα: #i (Σολ δίεση ελάσσονα) ή bII (Λα ύφεση μείζονα), στα μέτρα 7(2ος παλμός) έως 10(1ος παλμός), καταλήγοντας πάλι στη δεσπόζουσα V (Μι ύφεση) αυτής (στον 1ο παλμό του μέτρου 10). Προηγουμένως, κατά τα μέτρα 5 έως 7, αναπτύσσεται αρμονική αλυσίδα του κύκλου πέμπτης η οποία οδηγεί στην ναπολιτάνικη προδεσπόζουσα (Ν: Λα μείζονα) της βαρυμένης επιτονικής. Εμπλέκονται, κατά σειρά στην αλυσίδα, οι συγχορδίες: G-C-F#-B(m)-E-A (δηλαδή οι βαθμίδες: Ι-IV-VII-III-VI-II σε μορφή μείζονας ή δευτερεύουσας δεσπόζουσας).

[Επιστροφή]

Επιστρέφουμε στην κύρια τονική θέση μέσω της ανάπτυξης της περιοχής της προδεσπόζουσας (iv: Nτο ελάσσονα), στα μέτρα 10(2) έως 12, η οποία οδηγεί στην τέλεια αυθεντική πτώση του μέτρου 13. Ωστόσο, δεν θα μπορούσαμε να τερματίσουμε πρόωρα την αρμονική δράση με κατάληξη στην τονική (στο μέτρο 14). Έτσι, είμαστε υποχρεωμένοι να δημιουργήσουμε πεντάλ της δεσπόζουσας (V_pedal), έτσι ώστε να παρατείνουμε την ένταση έως τον οριστικό τερματισμό στο μέτρο 17.

Χαρακτηριστικά σημεία της εναρμόνισης

(1) Ας μην ξεχνάμε ότι η τέχνη της εναρμόνισης είναι ουσιαστικά η τέχνη της τονικής αφήγησης. Προσπαθούμε να συμπυκνώνουμε και να συσσωρεύουμε την ένταση, ώστε αυτή να κορυφώνεται στο κατάλληλο σημείο. Συμβαίνει στο μέτρο 12, μέσω του σχήματος της απροσδόκητης σύνδεσης της δεσπόζουσας προς την προδεσπόζουσα (iv6) (ή την ιταλική υπομέση bVI+6) της τονικής περιοχής της υποδεσπόζουσας (C minor). Η σειρά των συγχορδιών αυξημένης έκτης δημιουργεί ένα δραματικό εφέ πριν από την τέλεια πτώση του επόμενου μέτρου. Ας σημειώσουμε ότι η ιταλική συγχορδία οδηγείται, σε αυτή την περίπτωση με σχέση κατιούσας καθαρής τετάρτης, στη γαλλική συγχορδία.

(2) Στο πεντάλ της δεσπόζουσας, δημιουργούμε έναν κυματισμό διαστημάτων δευτέρας (στο μέτρο 15). Η συγχορδία Β7 (με βάσιμο μι ύφεση=ρε δίεση) προέρχεται τριτιακά από τη δεσπόζουσα D7 και οδηγεί τριτιακά (ως υπομέση: SM) στη συγχορδία Eb+. Aυτή, με τη σειρά της, είναι η δευτερεύουσα δεσπόζουσα της ναπολιτάνικης Αb.

Επικοινωνήστε για οποιαδήποτε απορία ή παρατήρηση.